Δώσαμε ραντεβού στην είσοδο του The Mall Athens, νωρίς το βράδυ μιας βροχερής Κυριακής. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά, οπότε αφιερώσαμε ελάχιστο χρόνο στο χάζεμα των βιτρινών και κατευθυνθήκαμε αμέσως στο στόχο της επίσκεψης, το ολοκαίνουργιο La Pasteria στον 4ο όροφο.
Με την πρώτη ματιά αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι ένα ακόμα εστιατόριο της αλυσίδας, από αυτά που κινούνται στη λογική καρό κόκκινο τραπεζομάντιλο και ολίγον ρουστίκ ατμόσφαιρα. Ο έξυπνα και εργονομικά σχεδιασμένος χώρος αποπνέει ιταλική φινέτσα με τα χρώματα να εναλλάσσονται, έτσι ώστε να σου φτιάχνουν τη διάθεση.
Διαλέξαμε ένα ωραίο τραπέζι με θέα στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο, για να είμαστε σε άμεση επαφή με τις γαργαλιστικές μυρωδιές τις φρεσκοψημένης πίτσας.
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που παραγγείλαμε, μαζί με μια πλούσια πράσινη σαλάτα με ολόφρεσκη, ψαλιδωτή, πικάντικη ρόκα, καρύδι και φλούδες παρμεζάνας, αρτυμένη με την αρωματική συμπύκνωση του μπαλσάμικου.
Περιμέναμε με αγωνία και, ομολογουμένως, μεγάλη ανυπομονησία να δοκιμάσομε την πολυδιαφημισμένη γνήσια ιταλική πίτσα του πολυβραβευμένου τηλεοπτικού σεφ Έκτορα Μποτρίνι. Ωστόσο, τόσο η αναμονή όσο και η φήμη της περίφημης πίτσας δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας... Την καλή πίτσα «την νιώθεις», λένε οι Ιταλοί, αν παραγγείλεις την πιο απλή εκδοχή της, τη Μαργαρίτα. Συμφωνώ απόλυτα, αρκεί η μοτσαρέλα να είναι άριστης ποιότητας και όχι ιμιτασιόν τυρί, και η σάλτσα ντομάτας ισορροπημένη και όχι τόσο ξινή που να σου γυρίζει η γλώσσα. Ευτυχώς, το ζυμάρι ήταν νοστιμότατο, λεπτό και τραγανό! Ήταν φανερό ότι τα υλικά είχαν φλερτάρει επιτυχώς με τη θερμή ανάσα της φλόγας του ξυλόφουρνου και το καλό όνομα του πολυβραβευμένου σεφ κάπως σώθηκε.
Αρκεστήκαμε να τσιμπολογήσουμε το ζυμάρι και τις μυτερές, μικροσκοπικές ελίτσες, διότι τα ψωμάκια ήταν λαστιχωτά και μισοψημένα, μιας και, προφανώς, δεν πρόλαβαν να ξεπαγώσουν σωστά.
Σχεδόν σιωπηλά αποφασίσαμε ότι θα δοκιμάζαμε όλοι διαφορετικά πιάτα με ζυμαρικά. Εγώ παράγγειλα το αγαπημένο μου, πένες με σάλτσα γκοργκονζόλα, ενώ οι υπόλοιποι της παρέας, επηρεασμένοι από τις αρμαθιές με κατακόκκινες πιπεριές, ζήτησαν σπαγγέτι αραμπιάτα, μία μαρινάρα και μία κλασική καρμπονάρα.
Αυτός που επέλεξε τη μαρινάρα, μάλλον βγήκε κερδισμένος, διότι κατέφτασε ζουμερή και αχνιστή με μπόλικα όστρακα και τεράστιες γαρίδες μέσα σε ένα ωραίο τηγάνι. Οι πένες μου με τη σάλτσα γκοργκονζόλα ακροβατούσαν μεταξύ επιδορπίου και κυρίως πιάτου, αφού ο σεφ θεώρησε ότι θα ήταν καλό να προσθέσει καμιά χούφτα ζάχαρη για να μετριάσει την έντονη επίγευση του τυριού. Η καρμπονάρα, σαφώς προσαρμοσμένη στα γούστα των Ελλήνων, ήταν πηγμένη στην κρέμα γάλακτος, ενώ η μάλλον αδιάφορη αραμπιάτα δεν κατάφερε να συγκινήσει τον ουρανίσκο μας με την πιπεράτη κάψα της. Το γλυκό, ένα τιραμισού περιχυμένο με μία δόση ζεστού espresso, δεν κατάφερε να ανεβάσει τη διάθεσή μας ούτε τη βαθμολογία του εστιατορίου, επιβεβαιώνοντας ότι το φαγητό, αν δεν το επιμελείσαι και δεν το «χαϊδολογείς» προσωπικά, καταλήγει διεκπεραιωτικό.
Τιμή: από €25 το άτομο.
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Ανοιχτά καθημερινά από τις 13:00 μέχρι αργά το βράδυ.
(The Mall Athens, Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι, τηλ. 210 6198230)
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου